در سه روز اخیر، ۵۸ تن از گروگان‌هایی که در حمله هفتم اکتبر شبه‌نظامیان حماس به اسرائیل به دست این گروه افتاده بودند، پس از هفت هفته اسارت آزاد شدند. با وجود محدودیت‌ها در انتشار اطلاعات مربوط به شرایط اسارت گروگان‌ها، اعضای خانواده گروگان‌های آزادشده بخش‌هایی از تجربه خود و عزیزانشان را به زبان آورده‌اند.

آسوشیتدپرس در گزارشی به نقل از مراو راویو که سه تن از بستگانش را حماس به گروگان گرفته بود و اینک آزاد شده‌اند، از «تغذیه نامنظم» آن‌ها نوشت و افزود: «آن‌ها عمدتا برنج و نان می‌خوردند و در این ۵۰ روز هر کدام نزدیک به هفت کیلو وزن کم کردند.»

راویو به نقل از اعضای خانواده‌اش که آزاد شده‌اند، گفت آن‌ها روی ردیف‌هایی از صندلی‌های به‌هم‌چسبیده در جایی شبیه به سالن پذیرایی می‌خوابیدند و گاهی مجبور بودند برای رفتن به دستشویی ساعت‌ها منتظر بمانند.

قرار است ۱۱ گروگان دیگر دوشنبه ۲۷ نوامبر (۶ آذر)، در آخرین روز آتش‌بس موقت آزاد شوند. به این ترتیب نزدیک به ۱۸۰ گروگان در نوار غزه باقی خواهند ماند. آسوشیتدپرس به نقل از مقام‌های اسرائیلی نوشت که آن‌ها حاضرند به ازای هر ۱۰ گروگانی که حماس آزاد می‌کند، آتش‌بس موقت را یک روز تمدید کنند.

یوچوید لیپسشیتز ۸۵ ساله، گروگانی که پیش از آتش‌بس کنونی آزاد شد، از آنچه در دوران اسارت زیسته، جزئیات بیشتری ترسیم کرده است. آسوشیتدپرس به نقل از او نوشت که گروگان‌ها را در تونل‌هایی که زیر غزه «مانند تارعنکبوت» گسترده بود، نگهداری می‌کردند. به گفته این زن، محافظان با اعلام اینکه به قرآن ایمان دارند، تاکید داشتند که به گروگان‌ها آسیب نمی‌رسانند.

لیفشیتز ادامه داد که با گروگان‌های «به‌خوبی» رفتار شد و آن‌ها مراقبت‌های پزشکی از جمله دارو دریافت کردند. او در خصوص وضعیت نگهداری از گروگان‌ها افزود که نگهبانان محل نگهداری‌ گروگان‌ها را تمیز نگه می‌داشتند و روزانه یک وعده پنیر، خیار و نان پیتا به آن‌ها می‌دادند؛ همان چیزی که به گفته لیفشیتز، خود محافظان هم می‌خوردند.

با این حال به نظر می‌رسد شرایط تمام گروگان‌ها یکسان نبوده است. آسوشیتدپرس به نقل از یکی از بستگان آدینا موشه، زن ۷۲ ساله‌ای که روز جمعه آزاد شد، نوشت که آن‌ها در زیرزمین و جایی میان تونل‌ها در تاریکی نگهداری می‌شدند. او که تا آخرین لحظه نمی‌دانست قرار است آزاد شود، گفت که با دیدن صلیب سرخ، دریافت که هفت هفته وحشتناک به پایان رسیده است.

پزشکان در مورد «پیامدهای روانی شدید» اسارت هشدار داده‌اند. از این‌ رو، اسرائيل مشاوره و ساير حمايت‌ها مرتبط را در اختيار افراد آزادشده قرار داده است. با این‌ حال، آسوشیتدپرس وضعیت جسمی بیشتر گروگان‌های آزادشده را پایدار و حالشان را مساعد گزارش کرد. البته مواردی هم گزارش شده‌ است که به مراقبت‌های پزشکی جدی‌تری نیاز داشتند. از جمله الما آبراهام، گروگان ۸۴ ساله‌ای که روز یکشنبه آزاد شد. این زن را به دلیل «وخامت» حالش به‌سرعت به بیمارستان سوروکا در شهر بئرشبا در جنوب اسرائیل بردند. به گفته مقام‌های این بیمارستان، او یک بیماری زمینه‌ای داشت و در دوره اسارت به‌‌درستی درمان نشده است.

بی‌بی‌سی جهانی به نقل از شلومی کودیش، رئیس این بیمارستان، نوشت که الما «در پی سهل‌انگاری پزشکی قابل‌توجه در چند هفته گذشته که در بازداشت حماس بود»، در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شد. به گفته رئیس بیمارستان سوروکا، جان این بیمار «در خطر» است.

مادر دو دختر ۱۵ و ۸ ساله که آخرهفته گذشته آزاد شدند، دوری از دخترانش را «بلاتکلیفی وحشتناک» خواند. بی‌بی‌سی جهانی به نقل از این مادر تجربه ۵۱ روز دوری را «بین ناامیدی و امید، رنج و خوش‌‌بینی به آینده» توصیف کرد و بازگشت آرامش به خانواده را «پیچیده و زمان‌بر» دانست.

گروگان‌های به دلیل قطع ارتباط با دنیای بیرون از خانواده‌ها و نزدیکانشان بی‌اطلاع بودند. روتی موندر ۷۸ ساله به همراه دختر ۵۴ ساله و نوه ۹ ساله‌اش در اسارت حماس بودند و روز یکشنبه آزاد شدند. نیویورک تایمز نوشت که این مادربزرگ پس از آزادی، از مرگ پسرش در جریان حمله هفتم اکتبر حماس باخبر شد.

سی‌ان‌ان نیز به نقل از خواهر وتون فوم، گروگان تایلندی‌تبار، که هفته گذشته آزاد شد، مراقبت‌های انجام‌شده در دوران اسارت را «خیلی خوب» توصیف کرد. او گفت: «برادرش چهره بسیار شادی داشت و حالش خوب به نظر می‌رسید. او در دوره اسارت شکنجه نشده و هدف تعرض قرار نگرفته است و غذای خوبی به او داده‌اند.»

به‌ نظر می‌رسد برای درک دقیق‌تر تجربه زیسته گروگان‌ها در دوره اسارت باید منتظر بود تا آن‌ها در فرصتی مناسب، آنچه را از سر گذرانده‌اند، دقیق‌تر روایت کنند.